dźěłojty
dźěłojty
dźěłojty (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěłojta | dźěłojty | dźěłojte | dźěłojtej (dźěłojtaj) | dźěłojte (dźěłojći) |
| genitiw | dźěłojteje | dźěłojteho | dźěłojteho | dźěłojteju | dźěłojtych |
| datiw | dźěłojtej | dźěłojtemu | dźěłojtemu | dźěłojtymaj | dźěłojtym |
| akuzatiw | dźěłojtu | dźěłojty (dźěłojteho) | dźěłojte | dźěłojtej (dźěłojteju) | dźěłojte (dźěłojtych) |
| instrumental | dźěłojtej | dźěłojtym | dźěłojtym | dźěłojtymaj | dźěłojtymi |
| lokatiw | dźěłojtej | dźěłojtym | dźěłojtym | dźěłojtymaj | dźěłojtych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-łoj-ty
Přełožki
[wobdźěłać]
|