dźědźenje
Napohlad
dźědźenje
dźědźenje (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźědźenje | dźědźeni | dźědźenja | ||
genitiw | dźědźenja | dźědźenjow | dźědźenjow | ||
datiw | dźědźenju | dźědźenjomaj | dźědźenjam | ||
akuzatiw | dźědźenje | dźědźeni | dźědźenja | ||
instrumental | pod dźědźenjom | pod dźědźenjomaj | pod dźědźenjemi | ||
lokatiw | na dźědźenju | na dźědźenjomaj | na dźědźenjach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-dźe-nje