dźědźik
dźědźik
dźědźik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźědźik | dźědźikaj | dźědźikojo |
genitiw | dźědźika | dźědźikow | dźědźikow |
datiw | dźědźikej | dźědźikomaj | dźědźikam |
akuzatiw | dźědźika | dźědźikow | dźědźikow |
instrumental | z(e) dźědźikom | z(e) dźědźikomaj | z(e) dźědźikami |
lokatiw | po dźědźiku | po dźědźikomaj | po dźědźikach |
wokatiw | dźědźiko | dźědźikaj | dźědźikojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-dźik
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki[wobdźěłać]
|