dźědźik
dźědźik
dźědźik (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźědźik | dźědźikaj | dźědźikojo |
| genitiw | dźědźika | dźědźikow | dźědźikow |
| datiw | dźědźikej | dźědźikomaj | dźědźikam |
| akuzatiw | dźědźika | dźědźikow | dźědźikow |
| instrumental | z(e) dźědźikom | z(e) dźědźikomaj | z(e) dźědźikami |
| lokatiw | po dźědźiku | po dźědźikomaj | po dźědźikach |
| wokatiw | dźědźiko | dźědźikaj | dźědźikojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-dźik
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki
[wobdźěłać]
|