dźědźina
dźědźina
dźědźina (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźědźina | dźědźinje | dźědźiny |
| genitiw | dźědźiny | dźědźinow | dźědźinow |
| datiw | dźědźinje | dźědźinomaj | dźědźinam |
| akuzatiw | dźědźinu | dźědźinje | dźědźiny |
| instrumental | z(e) dźědźinu | z(e) dźědźinomaj | z(e) dźědźinami |
| lokatiw | po dźědźinje | po dźědźinomaj | po dźědźinach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-dźi-na
Semantika
Synonymy:
- [1] dźědźinstwo, herbstwo, namrěwstwo
Přełožki
[wobdźěłać]