dźěduš

dźěduš

dźěduš (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźěduš	dźědušej	dźědušojo
genitiw	dźěduša	dźědušow	dźědušow
datiw	dźědušej	dźědušomaj	dźědušam
akuzatiw	dźěduša	dźědušow	dźědušow
instrumental	z(e) dźědušom	z(e) dźědušomaj	z(e) dźědušemi
lokatiw	po dźědušu	po dźědušomaj	po dźědušach
wokatiw	dźědušo	dźědušej	dźědušojo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-duš

Semantika

Woznamy:

[1] młodźenc, kiž so kaž dźěd zadźerži

Wotwodźene wopřijeća:

dźědušk

Přełožki

němski: [1] liebes Großväterchen (de)