dźělbniča
dźělbniča
dźělbniča (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźělbniča | dźělbniči | dźělbniče |
genitiw | dźělbniče | dźělbničow/dźělbniči | dźělbničow/dźělbniči |
datiw | dźělbniči | dźělbničomaj | dźělbničam |
akuzatiw | dźělbniču | dźělbniči | dźělbniče |
instrumental | z(e) dźělbniču | z(e) dźělbničomaj | z(e) dźělbničemi |
lokatiw | po dźělbniče | po dźělbničomaj | po dźělbničach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźělb-ni-ča
Semantika
Synonymy:
- [1] wobdźělnica
Přełožki[wobdźěłać]
|