dźělbnik
dźělbnik
dźělbnik (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźělbnik | dźělbnikaj | dźělbnicy |
| genitiw | dźělbnika | dźělbnikow | dźělbnikow |
| datiw | dźělbnikej | dźělbnikomaj | dźělbnikam |
| akuzatiw | dźělbnika | dźělbnikow | dźělbnikow |
| instrumental | z(e) dźělbnikom | z(e) dźělbnikomaj | z(e) dźělbnikami |
| lokatiw | po dźělbniku | po dźělbnikomaj | po dźělbnikach |
| wokatiw | dźělbniko | dźělbnikaj | dźělbnikojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźělb-nik
Semantika
Synonymy:
- [1] dźělbjernik, wobdźělnik
Přełožki
[wobdźěłać]
|
Referency a dalše informacije
