dźělenka

dźělenka

dźělenka (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźělenka	dźělence	dźělenki
genitiw	dźělenki	dźělenkow	dźělenkow
datiw	dźělence	dźělenkomaj	dźělenkam
akuzatiw	dźělenku	dźělence	dźělenki
instrumental	z(e) dźělenku	z(e) dźělenkomaj	z(e) dźělenkami
lokatiw	po dźělence	po dźělenkomaj	po dźělenkach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-len-ka

Semantika

Synonymy:

[1] rozwod, rozwěrowanje, dźělenje

Přełožki

němski: [1] Trennung (de), Scheidung (de)