dźělićel

dźělićel

dźělićel (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźělićel	dźělićelej	dźělićeljo
genitiw	dźělićela	dźělićelow	dźělićelow
datiw	dźělićelej	dźělićelomaj	dźělićelam
akuzatiw	dźělićela	dźělićelow	dźělićelow
instrumental	z(e) dźělićelom	z(e) dźělićelomaj	z(e) dźělićelemi
lokatiw	po dźělićelu	po dźělićelomaj	po dźělićelach
wokatiw	dźělićelo	dźělićelej	dźělićeljo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-li-ćel

Semantika

Synonymy:

[1] dźěler

Přełožki

němski: [1] Teiler (Person) (de)