dźělkojty
dźělkojty
dźělkojty (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźělkojta | dźělkojty | dźělkojte | dźělkojtej (dźělkojtaj) |
dźělkojte (dźělkojći) |
| genitiw | dźělkojteje | dźělkojteho | dźělkojteho | dźělkojteju | dźělkojtych |
| datiw | dźělkojtej | dźělkojtemu | dźělkojtemu | dźělkojtymaj | dźělkojtym |
| akuzatiw | dźělkojtu | dźělkojty (dźělkojteho) |
dźělkojte | dźělkojtej (dźělkojteju) |
dźělkojte (dźělkojtych) |
| instrumental | dźělkojtej | dźělkojtym | dźělkojtym | dźělkojtymaj | dźělkojtymi |
| lokatiw | dźělkojtej | dźělkojtym | dźělkojtym | dźělkojtymaj | dźělkojtych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźěl-koj-ty
Semantika
Synonymy:
- [1] dźělojty
Přełožki
[wobdźěłać]|
|