dźěrawnik
dźěrawnik
dźěrawnik (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěrawnik | dźěrawnikaj | dźěrawniki |
| genitiw | dźěrawnika | dźěrawnikow | dźěrawnikow |
| datiw | dźěrawnikej | dźěrawnikomaj | dźěrawnikam |
| akuzatiw | dźěrawnik | dźěrawnikaj | dźěrawniki |
| instrumental | z(e) dźěrawnikom | z(e) dźěrawnikomaj | z(e) dźěrawnikami |
| lokatiw | po dźěrawniku | po dźěrawnikomaj | po dźěrawnikach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-raw-nik
Přełožki
[wobdźěłać]
|
Referency a dalše informacije
