dźěrkač
dźěrkač
dźěrkač (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěrkač | dźěrkačej | dźěrkačojo |
| genitiw | dźěrkača | dźěrkačow | dźěrkačow |
| datiw | dźěrkačej | dźěrkačomaj | dźěrkačam |
| akuzatiw | dźěrkača | dźěrkačow | dźěrkačow |
| instrumental | z(e) dźěrkačom | z(e) dźěrkačomaj | z(e) dźěrkačemi |
| lokatiw | po dźěrkaču | po dźěrkačomaj | po dźěrkačach |
| wokatiw | dźěrkačo | dźěrkačej | dźěrkačojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźěr-kač
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki[wobdźěłać]
|