dźěrnik
dźěrnik
dźěrnik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěrnik | dźěrnikaj | dźěrniki |
genitiw | dźěrnika | dźěrnikow | dźěrnikow |
datiw | dźěrnikej | dźěrnikomaj | dźěrnikam |
akuzatiw | dźěrnik | dźěrnikaj | dźěrniki |
instrumental | z(e) dźěrnikom | z(e) dźěrnikomaj | z(e) dźěrnikami |
lokatiw | po dźěrniku | po dźěrnikomaj | po dźěrnikach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźěr-nik
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije