dźakownosć
dźakownosć
dźakownosć (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźakownosć | dźakownosći | dźakownosće |
genitiw | dźakownosće | dźakownosćow/dźakownosći | dźakownosćow/dźakownosći |
datiw | dźakownosći | dźakownosćomaj | dźakownosćam |
akuzatiw | dźakownosć | dźakownosći | dźakownosće |
instrumental | z(e) dźakownosću | z(e) dźakownosćomaj | z(e) dźakownosćemi |
lokatiw | po | po dźakownosćomaj | po dźakownosćach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźak-ow-nosć
Semantika
Synonymy:
- [1] dźakniwosć, dźakliwosć, dźaknosć
Přełožki[wobdźěłać]
|
|