dźasnik
dźasnik
dźasnik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźasnik | dźasnikaj | dźasniki |
| genitiw | dźasnika | dźasnikow | dźasnikow |
| datiw | dźasnikej | dźasnikomaj | dźasnikam |
| akuzatiw | dźasnik | dźasnikaj | dźasniki |
| instrumental | z(e) dźasnikom | z(e) dźasnikomaj | z(e) dźasnikami |
| lokatiw | po dźasniku | po dźasnikomaj | po dźasnikach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźas-nik
Přełožki[wobdźěłać]
|