dźeńk

dźeńk

dźeńk (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźeńk	dźeńkaj	dźeńki
genitiw	dźeńka	dźeńkow	dźeńkow
datiw	dźeńkej	dźeńkomaj	dźeńkam
akuzatiw	dźeńk	dźeńkaj	dźeńki
instrumental	z(e) dźeńkom	z(e) dźeńkomaj	z(e) dźeńkami
lokatiw	po dźeńku	po dźeńkomaj	po dźeńkach

Semantika

Rěčne wobroty:

cyły zbóžny dźeńk (den ganzen lieben Tag)

Wotwodźene wopřijeća:

dźeńčk

Přełožki

němski: [1] Täglein (de)