dźenička
dźenička
dźenička (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźenička | dźeničce | dźenički |
| genitiw | dźenički | dźeničkow | dźeničkow |
| datiw | dźeničce | dźeničkomaj | dźeničkam |
| akuzatiw | dźeničku | dźeničce | dźenički |
| instrumental | z(e) dźeničku | z(e) dźeničkomaj | z(e) dźeničkami |
| lokatiw | po dźeničce | po dźeničkomaj | po dźeničkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-nič-ka
Přełožki
[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije
