dźenička

dźenička

dźenička (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźenička	dźeničce	dźenički
genitiw	dźenički	dźeničkow	dźeničkow
datiw	dźeničce	dźeničkomaj	dźeničkam
akuzatiw	dźeničku	dźeničce	dźenički
instrumental	z(e) dźeničku	z(e) dźeničkomaj	z(e) dźeničkami
lokatiw	po dźeničce	po dźeničkomaj	po dźeničkach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-nič-ka

Přełožki

němski: [1] Tagmoos (de)