dźewjećer
dźewjećer
dźewjećer (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźewjećer | dźewjećerjej | dźewjećerje |
| genitiw | dźewjećerja | dźewjećerjow | dźewjećerjow |
| datiw | dźewjećerjej | dźewjećerjomaj | dźewjećerjam |
| akuzatiw | dźewjećer | dźewjećerjej | dźewjećerje |
| instrumental | z(e) dźewjećerjom | z(e) dźewjećerjomaj | z(e) dźewjećerjemi |
| lokatiw | po dźewjećerju | po dźewjećerjomaj | po dźewjećerjach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-wje-ćer
Přełožki
[wobdźěłać]
|