dźibaki
dźibaki
dźibaki (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźibaka | dźibaki | dźibake | dźibakej (dźibakaj) |
dźibake (dźibacy) |
| genitiw | dźibakeje | dźibakeho | dźibakeho | dźibakeju | dźibakich |
| datiw | dźibakej | dźibakemu | dźibakemu | dźibakimaj | dźibakim |
| akuzatiw | dźibaku | dźibaki (dźibakeho) |
dźibake | dźibakej (dźibakeju) |
dźibake (dźibakich) |
| instrumental | dźibakej | dźibakim | dźibakim | dźibakimaj | dźibakimi |
| lokatiw | dźibakej | dźibakim | dźibakim | dźibakimaj | dźibakich |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-ba-ki
Semantika
Synonymy:
- [1] dybawy