dźiwinar
dźiwinar
dźiwinar (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwinar | dźiwinarjej | dźiwinarjo |
| genitiw | dźiwinarja | dźiwinarjow | dźiwinarjow |
| datiw | dźiwinarjej | dźiwinarjomaj | dźiwinarjam |
| akuzatiw | dźiwinarja | dźiwinarjow | dźiwinarjow |
| instrumental | z(e) dźiwinarjom | z(e) dźiwinarjomaj | z(e) dźiwinarjemi |
| lokatiw | po dźiwinarju | po dźiwinarjomaj | po dźiwinarjach |
| wokatiw | dźiwinarjo | dźiwinarjej | dźiwinarjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wi-nar
Semantika
Wotwodźene wopřijeća:
Přełožki
[wobdźěłać]
|