dźiwinaty
dźiwinaty
dźiwinaty (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwinata | dźiwinaty | dźiwinate | dźiwinatej (dźiwinataj) |
dźiwinate (dźiwinaći) |
| genitiw | dźiwinateje | dźiwinateho | dźiwinateho | dźiwinateju | dźiwinatych |
| datiw | dźiwinatej | dźiwinatemu | dźiwinatemu | dźiwinatymaj | dźiwinatym |
| akuzatiw | dźiwinatu | dźiwinaty (dźiwinateho) |
dźiwinate | dźiwinatej (dźiwinateju) |
dźiwinate (dźiwinatych) |
| instrumental | dźiwinatej | dźiwinatym | dźiwinatym | dźiwinatymaj | dźiwinatymi |
| lokatiw | dźiwinatej | dźiwinatym | dźiwinatym | dźiwinatymaj | dźiwinatych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wi-na-ty
Semantika
Synonymy:
- [1] dźiwinowy, dźiwinjacy, dźiwinski
Přełožki
[wobdźěłać]
|