dźiwiznik
dźiwiznik
dźiwiznik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźiwiznik | dźiwiznikaj | dźiwiznicy |
genitiw | dźiwiznika | dźiwiznikow | dźiwiznikow |
datiw | dźiwiznikej | dźiwiznikomaj | dźiwiznikam |
akuzatiw | dźiwiznika | dźiwiznikow | dźiwiznikow |
instrumental | z(e) dźiwiznikom | z(e) dźiwiznikomaj | z(e) dźiwiznikami |
lokatiw | po dźiwizniku | po dźiwiznikomaj | po dźiwiznikach |
wokatiw | dźiwizniko | dźiwiznikaj | dźiwiznikojo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wi-znik
Přełožki[wobdźěłać]
|