dźiwočinjer
dźiwočinjer
dźiwočinjer (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwočinjer | dźiwočinjerjej | dźiwočinjerjo |
| genitiw | dźiwočinjerja | dźiwočinjerjow | dźiwočinjerjow |
| datiw | dźiwočinjerjej | dźiwočinjerjomaj | dźiwočinjerjam |
| akuzatiw | dźiwočinjerja | dźiwočinjerjow | dźiwočinjerjow |
| instrumental | z(e) dźiwočinjerjom | z(e) dźiwočinjerjomaj | z(e) dźiwočinjerjemi |
| lokatiw | po dźiwočinjerju | po dźiwočinjerjomaj | po dźiwočinjerjach |
| wokatiw | dźiwočinjerjo | dźiwočinjerjej | dźiwočinjerjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wo-čin-jer
Přełožki
[wobdźěłać]
|