dźiwolěkar
dźiwolěkar
dźiwolěkar (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwolěkar | dźiwolěkarjej | dźiwolěkarjo |
| genitiw | dźiwolěkarja | dźiwolěkarjow | dźiwolěkarjow |
| datiw | dźiwolěkarjej | dźiwolěkarjomaj | dźiwolěkarjam |
| akuzatiw | dźiwolěkarja | dźiwolěkarjow | dźiwolěkarjow |
| instrumental | z(e) dźiwolěkarjom | z(e) dźiwolěkarjomaj | z(e) dźiwolěkarjemi |
| lokatiw | po dźiwolěkarju | po dźiwolěkarjomaj | po dźiwolěkarjach |
| wokatiw | dźiwolěkarjo | dźiwolěkarjej | dźiwolěkarjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźi-wo-lě-kar
Přełožki[wobdźěłać]
|