tón
tón (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
pokazowacy naměstnik[wobdźěłać]
| nominatiw | tón |
| genitiw | toho |
| datiw | tomu |
| akuzatiw | toho (čłow., zwěr.), tón (wěc.) |
| instrumental | tym |
| lokatiw | tom/tym1 |
1 tom je prěnjotny twar, mjeztym zo tym so wutwori zaměnjowanjom měsćaka (lokatiwa) z nastrojnikom (instrumeltatom) – tenle druhotny twar so pak dźens wužiwa časćišo
Prawopis[wobdźěłać]
Dźělenje słowow:
- tón, to•ho
Wurjekowanje
- MFA: /tu͡on/
Semantika[wobdźěłać]
Woznamy:
- [1] wróća so k juž spomnjenej muske wosobje abo wěcy muskeho rodu
Pochad:
- Z prasłowjanskeho *tъ [→en]
Přikłady:
- [1] Mi so tón muž zda jara podhladny.
- Tón kłobuk je prosće přerjany!