K wobsahej skočić

Ruzalka

z Wikisłownika

Ruzalka

kazus singular dual plural
nominatiw RuzalkaRuzalceRuzalki
genitiw RuzalkiRuzalkowRuzalkow
datiw RuzalceRuzalkomajRuzalkam
akuzatiw RuzalkuRuzalceRuzalki
instrumental z(e) Ruzalkuz(e) Ruzalkomajz(e) Ruzalkami
lokatiw po Ruzalcepo Ruzalkomajpo Ruzalkach


Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow:

Ru·zal·ka

Wurjekowanje

[wobdźěłać]
MFA: ['ʀuzalka], datiw ['ʀuzalcɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

[wobdźěłać]

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno

Skrótšenki:

[1] R.

Pochad:

[1] wot ruzalkow, žónskich přirodnych duchach słowjanskeje mytologije

Warijanty:

[1] Rozalka

Muske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Přikłady:

[1] Ruzalka je studentka hudźby. (Jana Šołćina, Edward Wornar) [1]

Kolokacije:

[1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki

[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[wobdźěłać]
[1] Serbski gymnazij Budyšin: abiturienća lětnikow 1991 - 2008 (Ruzalka), abiturienća lětnikow 1975 - 1990 (Rozalka)
  1. Jana Šołćina, Edward Wornar: Obersorbisch im Selbststudium, Hornjoserbšćina za samostudij. Budyšin: Domowina, 2000. ISBN 3-7420-1779-9.