dźěćacy

dźěćacy

dźěćacy (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	dźěćaca	dźěćacy	dźěćace	dźěćacej (dźěćacaj)	dźěćace (dźěćacy)
genitiw	dźěćaceje	dźěćaceho	dźěćaceho	dźěćaceju	dźěćacych
datiw	dźěćacej	dźěćacemu	dźěćacemu	dźěćacymaj	dźěćacym
akuzatiw	dźěćacu	dźěćacy (dźěćaceho)	dźěćace	dźěćacej (dźěćaceju)	dźěćace (dźěćacych)
instrumental	dźěćacej	dźěćacym	dźěćacym	dźěćacymaj	dźěćacymi
lokatiw	dźěćacej	dźěćacym	dźěćacym	dźěćacymaj	dźěćacych

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-ća-cy

Semantika

Synonymy:

[1] dźěćinski , dźěćowski

Přikłady:

[1] dźěćacy trysk

[2] dźěćacy wózyčk

[3] dźěćaca bajka

[4] dźěćace stupnički, črijki

[5] dźěćace wašnjo

[6] dźěćace činstwo

Rěčne wobroty:

po dźěćacym

Přełožki

němski: [1] Kinder- (de), Kindes- [2] kindlich (de), kinderhaft (de) [3] kindisch (de)