dźěćinski
dźěćinski
dźěćinski (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźěćinska | dźěćinski | dźěćinske | dźěćinskej (dźěćinskaj) |
dźěćinske (dźěćinscy) |
| genitiw | dźěćinskeje | dźěćinskeho | dźěćinskeho | dźěćinskeju | dźěćinskich |
| datiw | dźěćinskej | dźěćinskemu | dźěćinskemu | dźěćinskimaj | dźěćinskim |
| akuzatiw | dźěćinsku | dźěćinski (dźěćinskeho) |
dźěćinske | dźěćinskej (dźěćinskeju) |
dźěćinske (dźěćinskich) |
| instrumental | dźěćinskej | dźěćinskim | dźěćinskim | dźěćinskimaj | dźěćinskimi |
| lokatiw | dźěćinskej | dźěćinskim | dźěćinskim | dźěćinskimaj | dźěćinskich |
| adjektiw | dźěćinski |
|---|---|
| adwerb | dźěćinscy, dźěćinski |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ćin-ski
Semantika
Synonymy:
Přełožki
[wobdźěłać]
|