dźědźičnosć

dźědźičnosć

dźědźičnosć (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźědźičnosć	dźědźičnosći	dźědźičnosće
genitiw	dźědźičnosće	dźědźičnosćow/dźědźičnosći	dźědźičnosćow/dźědźičnosći
datiw	dźědźičnosći	dźědźičnosćomaj	dźědźičnosćam
akuzatiw	dźědźičnosć	dźědźičnosći	dźědźičnosće
instrumental	z(e) dźědźičnosću	z(e) dźědźičnosćomaj	z(e) dźědźičnosćemi
lokatiw	po dźědźičnosće	po dźědźičnosćomaj	po dźědźičnosćach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-dźič-nosć

Semantika

Synonymy:

[1] herbskosć, namrěwskosć, dźědźične prawo

Přełožki

němski: [1] Erblichkeit (de) [2] Erbrecht (de)