dźakowanje
dźakowanje
dźakowanje (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, n
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźakowanje | dźakowani | dźakowanja | ||
| genitiw | dźakowanja | dźakowanjow | dźakowanjow | ||
| datiw | dźakowanju | dźakowanjomaj | dźakowanjam | ||
| akuzatiw | dźakowanje | dźakowani | dźakowanja | ||
| instrumental | pod dźakowanjom | pod dźakowanjomaj | dźakowanjemi | ||
| lokatiw | dźakowanju | na dźakowanjomaj | na dźakowanjach | ||
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźa-ko-wa-nje
Přełožki
[wobdźěłać]|
|
|