dźakowanje
dźakowanje
dźakowanje (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, n[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźakowanje | dźakowani | dźakowanja | ||
genitiw | dźakowanja | dźakowanjow | dźakowanjow | ||
datiw | dźakowanju | dźakowanjomaj | dźakowanjam | ||
akuzatiw | dźakowanje | dźakowani | dźakowanja | ||
instrumental | pod dźakowanjom | pod dźakowanjomaj | dźakowanjemi | ||
lokatiw | dźakowanju | na dźakowanjomaj | na dźakowanjach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźa-ko-wa-nje
Přełožki[wobdźěłać]
|
|