dźakowny

dźakowny

dźakowny (hornjoserbšćina)

adjektiw

kazus	singular f	singular m	singular n	dual	plural
nominatiw	dźakowna	dźakowny	dźakowne	dźakownej (dźakownaj)	dźakowne (dźakowni)
genitiw	dźakowneje	dźakowneho	dźakowneho	dźakowneju	dźakownych
datiw	dźakownej	dźakownemu	dźakownemu	dźakownymaj	dźakownym
akuzatiw	dźakownu	dźakowny (dźakowneho)	dźakowne	dźakownej (dźakowneju)	dźakowne (dźakownych)
instrumental	dźakownej	dźakownym	dźakownym	dźakownymaj	dźakownymi
lokatiw	dźakownej	dźakownym	dźakownym	dźakownymaj	dźakownych

adjektiw	dźakowny
komparatiw	dźakowniši
superlatiw	najdźakowniši
absolutiw	nanajdźakowniši

Ortografija

Dźělenje słowow: dźa-kow-ny

Semantika

Synonymy:

[1] dźakliwy, dźakny, dźakniwy

Wotwodźene wopřijeća:

dźakownosć

Přełožki

němski: [1] Dank-, dankbar (de)