K wobsahej skočić

dźakowny

z Wikisłownika

dźakowny

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw dźakownadźakownydźakownedźakownej
(dźakownaj)
dźakowne
(dźakowni)
genitiw dźakownejedźakownehodźakownehodźakownejudźakownych
datiw dźakownejdźakownemudźakownemudźakownymajdźakownym
akuzatiw dźakownudźakowny
(dźakowneho)
dźakownedźakownej
(dźakowneju)
dźakowne
(dźakownych)
instrumental dźakownejdźakownymdźakownymdźakownymajdźakownymi
lokatiw dźakownejdźakownymdźakownymdźakownymajdźakownych


adjektiw dźakowny
komparatiw dźakowniši
superlatiw najdźakowniši
absolutiw nanajdźakowniši

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow: dźa-kow-ny

Semantika

[wobdźěłać]

Synonymy:

[1] dźakliwy, dźakny, dźakniwy

Wotwodźene wopřijeća:

dźakownosć



Přełožki

[wobdźěłać]