dźeće
dźeće
dźeće (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, n
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźeće | dźeći | dźeća | ||
| genitiw | dźeća | dźećow | dźećow | ||
| datiw | dźeću | dźećomaj | dźećam | ||
| akuzatiw | dźeće | dźeći | dźeća | ||
| instrumental | pod dźećom | pod dźećomaj | dźećemi | ||
| lokatiw | dźeću | na dźećomaj | na dźećach | ||
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-će
Semantika
Rěčne wobroty:
Přełožki
[wobdźěłać]|
|