dźenik

dźenik

dźenik (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźenik	dźenikaj	dźeniki
genitiw	dźenika	dźenikow	dźenikow
datiw	dźenikej	dźenikomaj	dźenikam
akuzatiw	dźenik	dźenikaj	dźeniki
instrumental	z(e) dźenikom	z(e) dźenikomaj	z(e) dźenikami
lokatiw	po dźeniku	po dźenikomaj	po dźenikach

Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-nik

Semantika

Synonymy:

[1] dźeńske knihi

[2] dźeńske zapiski

Wotwodźene wopřijeća:

dźenikar, dźenikarka, dźenikarstwo

Přełožki

čěski: [1] deník (cs) m, [2] deník (cs) m

němski: [1] Tagebuch (de), [2] Tageblatt (de)