dźewjeć
dźewjeć
dźewjeć (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
ličbniki[wobdźěłać]
| kazus | musk. | wšitke druhe |
|---|---|---|
| nominatiw | dźewjećo | dźewjeć |
| genitiw | dźewjećoch | dźewjeć/dźewjeći(ch) |
| datiw | dźewjećom | dźewjeć/dźewjeći(m) |
| akuzatiw | dźewjećoch | dźewjeć |
| instrumental | před dźewjećomi | před dźewjeć/dźewjeći(mi) |
| lokatiw | na dźewjećoch | w(e) dźewjeć/dźewjeći(ch) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-wjeć
Semantika
Přikłady:
- [1] dźewjeć króć
Wotwodźene wopřijeća:
- dźewjaty, dźewjećdźesat, dźewjećdźesatar, dźewjećdźesatka, dźewjećdźesatnik, dźewjećdźesatnica, dźewjećdźesatny, dźewjećdźesatory, dźewjećdźesaty, dźewjećstow, dźewjećina, dźewjećkróćny, dźewjećlětny, dźewjećmužstwo, dźewjećoraki, dźewjećerny, dźewjećrazny, dźewjećery, dźewjećróžkaty, dźewjećstoćina, dźewjećstoty, dźewjećwok, dźewjatar, dźewjatk, dźewjatka, dźewjatnaće, dźewjatnaćelětnik, dźewjatnaćelětnica, dźewjatnaćelětny, dźewjatnaćeraki, dźewjatnaćory, dźewjatnaćina, dźewjatnak, dźewjatnik, dźewjatnicy, dźewjatnatar, dźewjatnatka, dźewjatnatorak, dźewjatnatory, dźewjatnaty
Přełožki[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije
