dźiwnica
dźiwnica
dźiwnica (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźiwnica | dźiwnicy | dźiwnicy |
| genitiw | dźiwnicy | dźiwnicow | dźiwnicow |
| datiw | dźiwnicy | dźiwnicomaj | dźiwnicam |
| akuzatiw | dźiwnicu | dźiwnicy | dźiwnicy |
| instrumental | z(e) dźiwnicu | z(e) dźiwnicomaj | z(e) dźiwnicami |
| lokatiw | po dźiwnicy | po dźiwnicomaj | po dźiwnicach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźiw-ni-ca
Semantika
Synonymy:
- [1] dźiwnik
Přełožki
[wobdźěłać]
|