kraj
kraj
kraj (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | kraj | krajaj | krajy |
| genitiw | kraja | krajow | krajow |
| datiw | krajej | krajomaj | krajam |
| akuzatiw | kraj | krajaj | krajy |
| instrumental | z(e) krajom | z(e) krajomaj | z(e) krajami |
| lokatiw | po kraje | po krajomaj | po krajach |
Semantika
Kolokacije:
- [1] agrarny kraj, horinski kraj, hórski kraj, industrijny kraj, maćerski kraj, namjezny kraj, ničeji kraj, nutřkowny kraj, pobrjóžny kraj, pozadni kraj, pusty kraj, ródny kraj, susodny kraj, wuwićowy kraj,
Wotwodźene wopřijeća:
- krajny, krajowy, krajan, krajanka, krajik, krajikarstwo, krajina, krajinar, krajnoknjejstwo, krajopis, krajopisny
Přełožki
[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije
- Uniw. Leipzig: Słowoskładowy leksikon „kraj“