kraj

kraj

kraj (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	kraj	krajaj	krajy
genitiw	kraja	krajow	krajow
datiw	krajej	krajomaj	krajam
akuzatiw	kraj	krajaj	krajy
instrumental	z(e) krajom	z(e) krajomaj	z(e) krajami
lokatiw	po kraje	po krajomaj	po krajach

Semantika

Kolokacije:

[1] agrarny kraj, horinski kraj, hórski kraj, industrijny kraj, maćerski kraj, namjezny kraj, ničeji kraj, nutřkowny kraj, pobrjóžny kraj, pozadni kraj, pusty kraj, ródny kraj, susodny kraj, wuwićowy kraj,

Wotwodźene wopřijeća:

krajny, krajowy, krajan, krajanka, krajik, krajikarstwo, krajina, krajinar, krajnoknjejstwo, krajopis, krajopisny

Přełožki

němski: [1] Land

Referency a dalše informacije

• Uniw. Leipzig: Słowoskładowy leksikon „kraj“