dźakować so

dźakować so

dźakować so(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dźakuju	dźakujemoj	dźakujemy
2.	dźakuješ	dźakujetej (-taj)	dźakujeće
3.	dźakuje	dźakujetej	dźakuja (dźakuju)

aspekt	ip
transgresiw	dźakujo, dźakujcy, dźakowawši
prezensowy particip	dźakowacy
preteritowy particip	dźakowany
ł-forma	dźakował, dźakowała, dźakowało, dual: dźakowałoj, plural: dźakowali (dźakowałe)
werbalny substantiw	dźakowanje

wosoba	singular	dual	plural
preteritum
1.	dźakowach	dźakowachmoj	dźakowachmy
2.	dźakowaše	dźakowaštej	dźakowašće
3.	dźakowaše	dźakowaštej	dźakowachu

wosoba	singular	dual	plural
imperatiw
1.	—	dźakujmoj	dźakujmy
2.	dźakuj	dźakujtej (-taj)	dźakujće
3.	dźakuj, njech dźakuje	dźakujtej (-taj)	njech dźakuja (dźakuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: dźa-ko-wać so

Wurjekowanje

IPA: dʑakou̯aʧ sɔ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dźakowaše je 156x dokładźene, dźakowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] wuprajić dźak; wuprajeć dźak; podźakować so

Přikłady:

[1] Njemóžu so Bohu za to doscź dźakowacź. (Schmid)

Za pomjeńschenjo swojeje schtrasy masch so pschecźelniwoscźi a dobrocźiwoscźi pschecźiwo mojomu synej dźakowacź. (Schmid)

A ty moja dobra, najlubscha mandźelska, nětk hakle rozymju twojim listam, a dźakuju so cźi za twoju staroscźiwoscź wo mnje, z kotrejž sy mi njesměrnu žałoscź a zrudobu "zalutowała. (Schmid)

Jej mamy so dźakować za tele spomožne płody wójny. (Katolski Posoł 1915)

Ani šćerka bróni nětko, ani wobrazow wójny, jenož horty so hibachu, šukotajo z ćicha modlitwu, zo bychu so najwyššomu Knjezej za dobyćo dźakowali. (Katolski Posoł 1915)

Přez was namakach puć do slubjenoho kraja; wam mam so dźakować, zo w nim 3 Swj. (Katolski Posoł 1915)

Hdyž bě skónčnje docyła kónc dołheje, hórkeje třicećilětneje wójny a měr hižo po cyłym kraju; hdyž hižo młódna meja wšudźom nowe wjeselše žiwjenjo budźeše, mějachu wšitcy česćowarjo najzbóžnišeje Knježny za swoju swjatu, wutrobnu winowatosć, swjatu Mariju domoj witać a so ji zdobnje dźakować, zo je zasy so wróćiła na Róženčansku hórku, kotruž je sebi wot zastarska wuzwoliła za swoje bydlenjo a městno swojich dobroćiwych skutkow. (Katolski Posoł 1915)

Tebi so za žohnowanja měra dźakować. (Katolski Posoł 1915)

Na kóncu zhromadźizny dźakowaše so tajny rada dr. (Katolski Posoł 1915)

Mamy so za nju swjatomu Francej samomu dźakować; wón je ju poručił. (Katolski Posoł 1915)

Wón běše nětko dospołnišo mój, dokelž měješe so mi jónu wjacy za swoje žiwjenjo dźakować. (Katolski Posoł 1915)

Mamy so za to dźakować rjekowskej wutrajnosći našich tamnišich wojakow, wobhladniwosći a krutosći našich wjednikow, předewšěm generalnomu wyškej z Einem a generalomaj Riemanej a Flekej. (Katolski Posoł 1915)

Husto nas chwalachu, husto so nas wo radu prašachu, husto so nam dźakowachu. (Katolski Posoł 1915)

Knjez praelat so potom za zbožopřeća, kiž smy jomu k joho wuznamjenjenju připósłali, dźakowaše. (Katolski Posoł 1915)

Často je, tak praja, pozdźišo na tónle žortny podawk rady spominał, kotromuž měješe so přez swoje jednore wašnjo dźakować, a je wuznawał, zo žadyn njepřećel srjedź najsurowišoho wojowanja joho tak nahle překwapił njeje, kaž tale bayerska pěstonča jomu, ani so njeprašejo: chce-li abo njecha-li, małoho rawsa na rucy sadźiwši. (Katolski Posoł 1915)

Wo cyłej swjatočnosći je kancler kejžorej w dokładnym telegramje rozprawjał, a wón dźakowaše so na samsnym puću. (Katolski Posoł 1915)

Wón wokoši jón, dźakowaše so Bohu a dowěrješe so na moju pomoc, zo by pod tej ćežu so njepótknył. (Katolski Posoł 1915)

Za dźensnišu kulturu mamy so z wjetšoho dźěla abo za cyłu bamžowstwu dźakować. (Katolski Posoł 1915)

Tak mamy so direkciji nacional-Hygiene-museja dźakować za pokazku na praktiski wužitk, kotryž móže nam přinjesć deba našich zahrodkow, słónčna róža, za rozmnoženjo tuka a picowanskich srědkow. (Katolski Posoł 1915)

Jandźelo klóštrskeje komorki, tu je zasy duša, kotraž budźe so tebi za wumóženjo dźakować. (Katolski Posoł 1915)

Najdostojniši knjez praelat Theobald dźakowaše so w mjenje Hnadneje Knjenje a konventa najdostojnišomu knjezej biskopej za to, zo je benedikciju dokonjał. (Katolski Posoł 1915)

Přełožki