dźěćěra
dźěćěra
dźěćěra (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěćěra | dźěćěrje | dźěćěry |
genitiw | dźěćěry | dźěćěrow | dźěćěrow |
datiw | dźěćěrje | dźěćěromaj | dźěćěram |
akuzatiw | dźěćěru | dźěćěrje | dźěćěry |
instrumental | z(e) dźěćěru | z(e) dźěćěromaj | z(e) dźěćěrami |
lokatiw | po dźěćěrje | po dźěćěromaj | po dźěćěrach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ćě-ra
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
|