dźěćora
dźěćora
dźěćora (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěćora | dźěćorje | dźěćory |
genitiw | dźěćory | dźěćorow | dźěćorow |
datiw | dźěćorje | dźěćoromaj | dźěćoram |
akuzatiw | dźěćoru | dźěćorje | dźěćory |
instrumental | z(e) dźěćoru | z(e) dźěćoromaj | z(e) dźěćorami |
lokatiw | po dźěćorje | po dźěćoromaj | po dźěćorach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ćo-ra
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
|