dźěćera
dźěćera
dźěćera (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźěćera | dźěćerje | dźěćery |
genitiw | dźěćery | dźěćerow | dźěćerow |
datiw | dźěćerje | dźěćeromaj | dźěćeram |
akuzatiw | dźěćeru | dźěćerje | dźěćery |
instrumental | z(e) dźěćeru | z(e) dźěćeromaj | z(e) dźěćerami |
lokatiw | po dźěćerje | po dźěćeromaj | po dźěćerach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-će-ra
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
|