dźećelny
dźećelny
dźećelny (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźećelna | dźećelny | dźećelne | dźećelnej (dźećelnaj) |
dźećelne (dźećelni) |
| genitiw | dźećelneje | dźećelneho | dźećelneho | dźećelneju | dźećelnych |
| datiw | dźećelnej | dźećelnemu | dźećelnemu | dźećelnymaj | dźećelnym |
| akuzatiw | dźećelnu | dźećelny (dźećelneho) |
dźećelne | dźećelnej (dźećelneju) |
dźećelne (dźećelnych) |
| instrumental | dźećelnej | dźećelnym | dźećelnym | dźećelnymaj | dźećelnymi |
| lokatiw | dźećelnej | dźećelnym | dźećelnym | dźećelnymaj | dźećelnych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-ćel-ny
Semantika
Synonymy:
- [1] dźećelowy, dźećelojty, dźećelaty, dźećelkojty
Přikłady:
- [1] dźećelna pica