rjanosć
rjanosć (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, f
[wobdźěłać]| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | rjanosć | rjanosći | rjanosće |
| genitiw | rjanosće | rjanosćow | rjanosćow |
| datiw | rjanosći | rjanosćomaj | rjanosćam |
| akuzatiw | rjanosć | rjanosći | rjanosće |
| instrumental | z(e) rjanosću | z(e) rjanosćomaj | z(e) rjanosćemi |
| lokatiw | po rjanosći | po rjanosćomaj | po rjanosćach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
rja·nosć
Wurjekowanje
- IPA: /ˈʀʲanɔst͡ʃ/, /ˈrʲanɔst͡ʃ/
Semantika
Pochad:
- [1] rjany + -osć
Synonymy:
- [1] rjanota, krasa[1]
Antonymy:
- [1] wohida, wohidnosć, hroznota, hroznosć, grawoćiwosć, nješwarnosć [2]
Přikłady:
- [1] Wšitku tu rjanosć njebjes kaž tež zemje maš ty, Knježe Jezu, sam. Najlubši tudy, wy zemske ludy, budź najrjeńši Jezus nam. (Spěwarske za ewangelskich Serbow, 2010) [3]
Rěčne wobroty:
- Rjanosć njeje hišće kmanosć.[1]
Přełožki
[wobdźěłać]Zapadosłowjanske
[wobdźěłać]Wšitke
[wobdźěłać]
|
Nóžki
[wobdźěłać]- ↑ 1,0 1,1 Rězak F.: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče = Deutsch-wendisches encyklopädisches Wörterbuch der oberlausitzer Sprache. Bautzen: Donnerhak, 1920. Strony 844-845, hesło Schön-. Přistupne online
- ↑ Rězak F.: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče = Deutsch-wendisches encyklopädisches Wörterbuch der oberlausitzer Sprache. Bautzen: Donnerhak, 1920. Strona 454, hesło Häß. Přistupne online
- ↑ Serbske ewangelske towarstwo z. t.: Spěwarske za ewangelskich Serbow: Bohu k česći a Serbam k wužitku. Ludowe nakładnistwo Domowina, 2010. Strona 72. Přistupne online.