dźěćerić

dźěćerić

dźěćerić(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dźěćerju	dźěćerimoj	dźěćerimy
2.	dźěćeriš	dźěćeritej (-taj)	dźěćeriće
3.	dźěćeri	dźěćeritej (-taj)	dźěćerja

aspekt	ip
transgresiw	dźěćerjo, dźěćerjicy, dźěćerjiwši
prezensowy particip	dźěćerjacy
preteritowy particip	dźěćerjeny
ł-forma	dźěćerił, dźěćeriła, dźěćeriło, dual: dźěćeriłoj, plural: dźěćerili (dźěćeriłe)

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dźěćerjach	dźěćerjachmoj	dźěćerjachmy
2.	dźěćerješe	dźěćerještej	dźěćerješće
3.	dźěćerješe	dźěćerještej	dźěćerjachu

Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-će-rić

Semantika

Wotwodźene wopřijeća:

Přełožki

němski: [1] kindisch werden (de)