dźesatkować
Napohlad
dźesatkować
dźesatkować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźesatkuju | dźesatkujemoj | dźesatkujemy |
2. | dźesatkuješ | dźesatkujetej (-taj) | dźesatkujeće |
3. | dźesatkuje | dźesatkujetej | dźesatkuja (dźesatkuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | dźesatkujo, dźesatkujcy, dźesatkowawši |
prezensowy particip | dźesatkowacy |
preteritowy particip | dźesatkowany |
ł-forma | dźesatkował, dźesatkowała, dźesatkowało, dual: dźesatkowałoj, plural: dźesatkowali (dźesatkowałe) |
werbalny substantiw | dźesatkowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | dźesatkowach | dźesatkowachmoj | dźesatkowachmy |
2. | dźesatkowaše | dźesatkowaštej | dźesatkowašće |
3. | dźesatkowaše | dźesatkowaštej | dźesatkowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | dźesatkujmoj | dźesatkujmy |
2. | dźesatkuj | dźesatkujtej (-taj) | dźesatkujće |
3. | dźesatkuj, njech dźesatkuje | dźesatkujtej (-taj) | njech dźesatkuja (dźesatkuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-sat-ko-wać
Přełožki
[wobdźěłać]
|