dźiwić

dźiwić

dźiwić(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dźiwju	dźiwimoj	dźiwimy
2.	dźiwiš	dźiwitej (-taj)	dźiwiće
3.	dźiwi	dźiwitej (-taj)	dźiwja

aspekt	ip
transgresiw	dźiwjo, dźiwicy, dźiwiwši
prezensowy particip	dźiwjacy
preteritowy particip	dźiwjeny
ł-forma	dźiwił, dźiwiła, dźiwiło, dual: dźiwiłoj, plural: dźiwili (dźiwiłe)

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dźiwjach	dźiwjachmoj	dźiwjachmy
2.	dźiwješe	dźiwještej	dźiwješće
3.	dźiwješe	dźiwještej	dźiwjachu

Ortografija

Dźělenje słowow: dźi-wić

Semantika

Wotwodźene wopřijeća:

Přełožki

francoski: [1] braconner (de) němski: [1] wildern (de), toben (de)