fijałka

Hornjoserbšćina

rožana fijałka (Viola cornuta)

lěsna fijałka (Viola reichenbachiana)

konjaca fijałka (Viola canina)

wonjata fijałka (Viola odorata)

Etymologija

Ze Middle High German vīol +‎ -ka, z łaćonšćina viola.

Wurjekowanje

• MFA^(kluč): /ˈfijawka/

Wěcownik

fijałka ž (kajkostnik fijałkowy)

1. (botaniski) kóžda kćenjowa rostlina roda Viola

   Hypernym: fijałkowa rostlina

Skłonjowanje

Skłonjowanje fijałka (žónski welarny zdónk)

	jednota	dwojota	mnohota
mjenowak	fijałka	fijałce	fijałki
rodźak	fijałki	fijałkow	fijałkow
dawak	fijałce	fijałkomaj	fijałkam
žadak	fijałku	fijałce	fijałki
posrědnik	fijałku	fijałkomaj	fijałkami
měsćak	fijałce	fijałkomaj	fijałkach
wołak	fijałka	fijałce	fijałki

Přełožki

Viola

• arabski: بَنَفْسَج (ar) m (banafsaj)
• běłoruski: фіа́лка ž (fiálka)
• bołharski: темену̀га (bg) ž (temenùga)
• čěski: violka (cs) ž
• delnjoserbski: fijałka ž
• finski: orvokki (fi)
• jendźelski: viola (en)
• kašubski: prolëszczk m
• litawski: našláitė ž
• madźarski: ibolya
• makedonski: љубичица ž (ljubičica), темјанушка ž (temjanuška)
• łaćonski: viola (la) ž
• němski: Veilchen (de) n
• pólski: fiołek (pl) m
• ruski: фиа́лка (ru) ž (fiálka)
• słowakski: fialka (sk) ž
• słowjenski: vijọ̑lica (sl) ž
• ukrainski: фіа́лка (uk) ž (fiálka)

Bibliografija

• Radyserb-Wjela, Jan (1908) “fijałka”, w Serbske rostlinske mjena (in Hornjoserbšćina), Budyšin: Smoler, strona 14