norwegski

z Wikisłownika

norwegski

norwegski (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

adjektiw[wobdźěłać]

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw norwegska norwegski norwegske norwegskej
(norwegskaj)
norwegske
(norwegscy)
genitiw norwegskeje norwegskeho norwegskeho norwegskeju norwegskich
datiw norwegskej norwegskemu norwegskemu norwegskimaj norwegskim
akuzatiw norwegsku norwegski
(norwegskeho)
norwegske norwegskej
(norwegskeju)
norwegske
(norwegskich)
instrumental norwegskej norwegskim norwegskim norwegskimaj norwegskimi
lokatiw norwegskej norwegskim norwegskim norwegskimaj norwegskich


adjektiw norwegski
adwerb norwegsce abo norwegski


Ortografija

Dźělenje słowow: nor-weg-ski

Semantika

Synonymy:

[1] norwegiski, norski

Přikłady:

[1] Słužobnik pak nam přeradźi, zo ma kejžor nětko prózdniny kaž my a zo wón ze swojej łódźu "Hohenzollern" w norwegskim morju prěki a pódłu jězdźi, zo by so po napinacym kejžorowanju tróšku wokřewił. (Iselt)

 :Tam mjenujcy němski kejžor pomnik norwegskoho rjeka Fridjofa postajić dał jako dźak za mnohe rjane hodźiny, kotrež je kejžor na swojich pućowanjach w norwegskich krajinach a morjach měł. (Katolski Posoł 1913)

Před někotrymi lětami dósta norwegski germanist a eksperta na polu slědźenja wo Georgu Sauerweinje (našim Juru Surowinje), Oskar Vistdal, list dr. Frida Mětška. (Rozhlad 1991)

Wotwodźene wopřijeća:

norwegšćina = norwegska rěč


Přełožki[wobdźěłać]