K wobsahej skočić

norwegski

z Wikisłownika

norwegski

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw norwegskanorwegskinorwegskenorwegskej
(norwegskaj)
norwegske
(norwegscy)
genitiw norwegskejenorwegskehonorwegskehonorwegskejunorwegskich
datiw norwegskejnorwegskemunorwegskemunorwegskimajnorwegskim
akuzatiw norwegskunorwegski
(norwegskeho)
norwegskenorwegskej
(norwegskeju)
norwegske
(norwegskich)
instrumental norwegskejnorwegskimnorwegskimnorwegskimajnorwegskimi
lokatiw norwegskejnorwegskimnorwegskimnorwegskimajnorwegskich


adjektiw norwegski
adwerb norwegsce abo norwegski

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow: nor-weg-ski

Semantika

[wobdźěłać]

Synonymy:

[1] norwegiski, norski

Přikłady:

[1] Słužobnik pak nam přeradźi, zo ma kejžor nětko prózdniny kaž my a zo wón ze swojej łódźu "Hohenzollern" w norwegskim morju prěki a pódłu jězdźi, zo by so po napinacym kejžorowanju tróšku wokřewił. (Iselt)
:Tam  mjenujcy němski kejžor pomnik norwegskoho rjeka Fridjofa postajić dał jako dźak za mnohe rjane hodźiny, kotrež je kejžor na swojich pućowanjach w norwegskich krajinach a morjach měł. (Katolski Posoł 1913)
Před někotrymi lětami dósta norwegski germanist a eksperta na polu slědźenja wo Georgu Sauerweinje (našim Juru Surowinje), Oskar Vistdal, list dr. Frida Mětška. (Rozhlad 1991)

Wotwodźene wopřijeća:

norwegšćina = norwegska rěč



Přełožki

[wobdźěłać]