norwegšćina

norwegšćina

norwegšćina (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	norwegšćina	norwegšćinje	norwegšćiny
genitiw	norwegšćiny	norwegšćinow	norwegšćinow
datiw	norwegšćinje	norwegšćinomaj	norwegšćinam
akuzatiw	norwegšćinu	norwegšćinje	norwegšćiny
instrumental	z(e) norwegšćinu	z(e) norwegšćinomaj	z(e) norwegšćinami
lokatiw	po norwegšćinje	po norwegšćinomaj	po norwegšćinach

Semantika

Woznamy:

[1] norwegska rěč

Přikłady:

[1] Časy su nimo, zo dóstanu wučerjo w šulach premije za to, hdyž dźěći ow přez norwegšćinu asimilowachu. (Rozhlad 1992)

To nastupa zdobom studij cuzych rěčow kaž italšćiny, francošćiny, jendźelšćiny, łaćonšćiny, norwegšćiny, rušćiny a dalšich słowjanskich rěčow. (Rozhlad 2000)

Přełožki

hornjoserbski: [1] norwegšćina (hsb)

němski: [1] norwegische Sprache (de)