K wobsahej skočić

norwegiski

z Wikisłownika

norwegiski

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw norwegiskanorwegiskinorwegiskenorwegiskej
(norwegiskaj)
norwegiske
(norwegiscy)
genitiw norwegiskejenorwegiskehonorwegiskehonorwegiskejunorwegiskich
datiw norwegiskejnorwegiskemunorwegiskemunorwegiskimajnorwegiskim
akuzatiw norwegiskunorwegiski
(norwegiskeho)
norwegiskenorwegiskej
(norwegiskeju)
norwegiske
(norwegiskich)
instrumental norwegiskejnorwegiskimnorwegiskimnorwegiskimajnorwegiskimi
lokatiw norwegiskejnorwegiskimnorwegiskimnorwegiskimajnorwegiskich


adjektiw norwegiski
adwerb norwegisce abo norwegiski

Ortografija

[wobdźěłać]

Dźělenje słowow: nor-we-gi-ski

Semantika

[wobdźěłać]

Synonymy:

[1] norwegski, norski

Přikłady:

[1] Njemóžachmy so dodźiwać a nahladać, z kajkim kuzłom rańše zerja tule rjanu norwegisku krajinu wobćahnychu! (KatolskiPosoł 1917)



Přełožki

[wobdźěłać]