pólski

z Wikisłownika

pólski

pólski (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

adjektiw[wobdźěłać]

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw pólska pólski pólske pólskej
(pólskaj)
pólske
(pólscy)
genitiw pólskeje pólskeho pólskeho pólskeju pólskich
datiw pólskej pólskemu pólskemu pólskimaj pólskim
akuzatiw pólsku pólski
(pólskeho)
pólske pólskej
(pólskeju)
pólske
(pólskich)
instrumental pólskej pólskim pólskim pólskimaj pólskimi
lokatiw pólskej pólskim pólskim pólskimaj pólskich


adjektiw pólski
adwerb pólsce abo pólski


Ortografija

Dźělenje słowow: pól-ski

Semantika

Woznamy:

[1] k pólskej rěči abo kulturje słušacy

Hyperonymy:

[1] zapadosłowjanski, słowjanski

Přikłady:

[1] To su listy wot wosobinow čěskeje, pólskeje, chorwatskeje a němskeje narodnosće. (Malink)
Ale Lejna, kotraž je Christu tehdy wuchowała, so bórze po wójnje wuda na pólskeho zamkarja, kotrehož zeznała jako wójnskeho jateho, a z nim nětko hižo nimale wosom lět za hranicami w małym městačku nad Wisłu bydleše. (Brězan)
A zwućaha z wulkeje toboły cyły wuběrk pólskich palencow. (Brězan)
Ze swojimi pólskimi towaršemi chcyše we jstwje pólskeje strony jako předsyda zhromadźiznu wotměć. (Katolski Posoł 1911)

Wotwodźene wopřijeća:

pólšćina = pólska rěč, Pólska, staropólski, małopólski, wulkopólski


Přełožki[wobdźěłać]